www.dzidziusie.fora.pl

ewka23

hehe ja tez nie ale drugie dziecko jak bede rodzic nagram jesli pozwoli na to natura Jezyk

ale to bedzie tylko dla mnie i meza Mruga

ola

OBYDWOJE dzieci urodziłam siłami natury mąż był trzymał za ręke i pocieszał że już chwila i po wszystkim w sumie małą rodziłam 3 godz a syna 6 nie było zle Wesoly

1985Magda

To faktycznie nie długo w porównaniu z moimi 14 Smutny

agathee69

uuu to faktycznie...ja chyba z godzinke albo krocej....szybko to wszytko poszlo Wesoly

1985Magda

Aż wam zazdroszcze, dobrze że tak szybko zapomina się o bólu Wesoly

ewka23

ja na porodowke poszlam po 00 a o 1,45 jula byla juz na swiecie

1985Magda

To jakiś ekspres chyba Jezyk

mritula

Mi zaczęły się bóle o 23,a urodziłam o 24.30,ale za to z Ewelinką miałam poród wywoływany i od pierwszych skurczy lekko odczuwalnych,a do porodu minęło 23 godziny i 50 minut Kwasny

1985Magda

to jeszcze lepiej

mritula

Ale i tak dobrze wspominam Jezyk

1985Magda

No na pewno. Najważniejsze, że już po Jezyk

joanna_ros

macie rację to jest rodzaj bólu który się szybko zapomina
mnie te prawdziwe bóle chwyciły ok 9 rano a 12:18 mała wyskoczyła
a myślałam że mam te prawdziwe już o 12 w nocy a to sie okazały jakieś napięcia, a już bolały jak cholera, ale za każdym skurczem czy napięciem chodziłam i tak sobie to maleństwo wychodziłam

ewka23

ja na poczatku mowielam ze wiecej dzieci nie bedzie ale juz zmieniłam zdanie Mruga

ania-natalia

u mnie było tak
przy porodzie nie było nikogo
byłam sama niechciałam meza przy porodzie na korytarzu już go wywiezli wóżkiem bo zesłabł
a o do cesarki to miłam miec bo jestem chora na tarczyce i groziło mi uduszenie ale uparłam sie było ogrom lekarzy ale dałam rade
pozniej sie cieszyłam ze nie zdecydowałam sie na cesakrke bo lerzała ze mna pani ktora miała cesarke i bardzo sie meczyła bo ja wszystko bolało
co do porodu rodzinnego to wole sama a chciałabym meża ale nie wiem czy jak zdecydujemy sie na drugie czy go znowu nie wywiozą

Bodzinka

Bóli dostałam o 8.20Pamiętam to łupniecie w kręgosłupie, inne niż wcześniejsze.No ale ponieważ bóle przygotowujace męczyły mnie od tygodnia, więc byłam pewna,że to znowu fałszywy alarm.Kazałam mężowi się ubrać, iść po chlebek, zjedliśmy sniadanie.Potem bóle co 20 minut a my poszliśmy na zakupy do Biedronki, wracałam to bóle były coraz mocniejsze ale ja nadal nie wierzyłam.Po powrocie posprzątałam mieszkanie, poodkurzałam, pomyłam podłogi, uprasowałam pare ciuszków dla małego, które dostałam dzień wczesniej, wziełam prysznic i kazałam Pawłowi liczyć minuty między skurczami, już 10, potem 8, 5,3...Paweł poszedł po koleżnke, która tak zaczeła mnie rozśmieszać,że po pół godziny skurcze miałam co 3 min.Paweł był taki przejęty,że nie umiał zadzwonić na taksówkePrzyjechała pani i pojechaliśmy.Myślałm,że nie wysiąde z taksówki.Bóle od krzyża, skurcze miałam chyba na okrągło, oj jak bolało...Okazało się,że rozwarcie mam na dwa palce, więc zdążyli mn zrobić lewtywe, USG, zbadać, zrobic wywiad i do sali porodów rodzinnych.Przyjechaliśmy o 14,45 do szpitala.Na pytanie, czy chce znieczulenie stwierdziłam,że nie, wytrzymam.Lekarz przebił mi pęcherz płodowy, skurcze się nasilały a ja myslałm,że będe wyć z bólu i nagle tak strasznie chciałm coś na ból.Połozna kazała leżeć mi na boku, gdyby nie Paweł nie wytrzymałabym, myślałam,że z bólu bede palce gryżć.Przyszła położna pozwoliła położyc się na plecach, troche mi ulżyło, było przed 17, zbadała mnie i kazała z powrotem na bok.Nagle coś zaczeło pikać, zrobiło się zamieszanie, mój doktor, który mnie przyjmował stwierdził krwawienie, być może od nadżerki, przyszedł docent, szeptem spytał, kiedy spadło tętno i kazał przygotowywać nas do cięcia.Miałam pełne rozwarcie, bóle parte, i miałam cichą nadzieje,że chodzi im jednak o nacięcie krocz....Położna krzyczy nie przyj a ja nie mogłam bo do pólu dołączył się strach o maluszka i mój lęk,że jak mnie uśpią to się nie obudze.Zresztą przed nałożeniem maski pytałam o to pielęgniarke.Ostatnie co usłyszałam, to,że trzeba natychmiast zawiadomić neantologa.O 17,15 Paweł stojący na korytarzu usłyszał płacz naszego syna.Mnie nie było to dane ale, najważniejsze,że urodził się zdrowy i nic mu się nie stało. Lekarze uratowali mu życie.Okazało się,że odkleiło się łożysko, malutkiemu zaczeło spadać tętno i groziło mu niodotlenienie, dlatego decyzja o cc zapadła tak błyskawiczie i dlatego dostałam znieczulenie ogólne.Karolek dostał 9 punktów za kolor skóry, miał już czarne paznokietki i sine rączki, poszedł na 3 min pod tlen, ale nic mu nie było.Był zdrowy, głodny i wrzeszczący.Paweł nie wiedział co się dzieje ale to on pierwszy go zobaczył, dotknął, usłyszał.Strasznie żałuje,że nie było mi dane usłyszeć jego pierwszego krzyku ale najważniejsze jest,że nic mu się nie stało
Obudziłam się k.20 i pierwsze co spytałm, mimo oszołomienia i bólu, gdzie jest dziecko i ile dostało punktów.Lolo był za mną od razu, siostry miały nas na oku.Nie poczułam do niego og razu ogromnej miłości, dostałam gotowego, umytego dzidziusi i nie mogłam uwierzyć,że on jest mój.Czułam się jakby mi go dano na troche i zaraz miała przyjść jego mama i go zabrać.Pamiętam jak położna poóżyła mi go na brzuchu i przystawiła do piersi a on spojrzał an mnie tymi wielkimi, ciemnymi oczkami, tak mądzrze na mnie spojrzał....Rano byłam już zakochana do nieprzytomności w Lolu i ułożyłam dla niego wierszyk
"Taki wielki świat, a na tym świecie ja, dzidzius taki mały, do KOCHANIA DOSKONAŁY".
No i teraz " KOCHAM GO BARDZIEJ NIŻ WCZORAJ, MNIEJ NIZ JUTRO".
Każdego dnia odkrywam nowe oblicza miłości i dziękuje Bogu,że jet ze mną tomoje ruchliwe, marudzące,śmiejące się dziecko.
SYNKU JESTEŚ MOIM CAŁYM ŚWIATEM
KOCHAM CIĘ